پنجشنبه – اول اردیبهشت هزار و سیصد و نود
#نوشته های مشابه:
از چپ دومی :)
“کِرم” بودم.یعنی هنوز زندگی روزهای روشن هم دارد…؟ آری امیدوارم هنوز… لحظه های با هم بودن را با صورتی بودن ها پر کردیم…. تلخ که شدی قهوه ای ها پر رنگ تر شدند،شکلاتم، قهوه ام،لحظه هایم… اما تو هم با من نبودی یار…. آسمان روزهایم خاکستری ست…
“برای بلوز های تنهای امین”
نام
ایمیل
وبسایت
Δ
Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA. + پنج =
از چپ دومی :)
“کِرم” بودم.یعنی هنوز زندگی روزهای روشن هم دارد…؟ آری امیدوارم هنوز…
لحظه های با هم بودن را با صورتی بودن ها پر کردیم….
تلخ که شدی قهوه ای ها پر رنگ تر شدند،شکلاتم، قهوه ام،لحظه هایم…
اما
تو هم با من نبودی یار….
آسمان روزهایم خاکستری ست…
“برای بلوز های تنهای امین”