شب دراز است و

هیچوقت یادم نمیره. از اون ابراز محبت های واقعن دوستانه بود!

شب یلدای ۴ سال پیش. اس ام اس زد: دراز ترین شب سال تو کـونـت!

چند وقت بعد رفتارش عوض شد. بی دلیل. غیب شد… ازش خواستم بگه چی شده. نگفت. خواستم برم در خونشون و دلیلش رو بدونم. گفت نیا

سعیم رو کردم ولی نخواست. چند بار که بیرون همو دیدیم، سلام کردم و جواب سلامم رو نداد

بی خیالش شدم…

حدود سه سال ازش بی خبر بودم تا اینکه یه روز اس ام اس فرستاد که: حلالم کن

دوستیم دوباره. هرچند…

شب یلدای امسال؛ از خیلی ها بی خبرم…

 

آدم می جنگه؛ ولی وقتی به جایی رسید که مطمئن شد طرف ارزشش رو نداره – جایی که تا اونجایی که بشه سعی میکنم بهش نرسم – اونجاست که میگه ……ـش! مهم نیست…

بی خیال میشه…

 

پ ن: البته

راست میگن

درد، درد است

راست گفتن. درد رو از هر طرف که بخونی درده

این پست دارای 2 نظر است

  1. marya

    زندگی پیله وارتون تموم نشد؟همینایی که داری رو بگیر که از دست ندی

  2. امین

    :)
    اسمی که دیگران روش میذارن مهم نیست
    مهم اینه که دارم تمرین میکنم هیچکسی برام مهم نباشه

دیدگاهتان را بنویسید

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.