ما / زمین
عیش مدام
اینترنت مدام، مثل عیش مدام است اما عیش مدام مجازی . ساعت ها و ساعت ها چشم در چشم کسان بسیاری می نشینی که چراغ شان روشن است اما شاید هفته ها و هفته ها جمله ای رد و بدل نشود ؛ گاهی حتی مزخرف می گوئید اما همین مزخرف ، خوب است
پی نوشت : با تشکر از دوستانی که نه یادی از ما می کنند ، نه سراغی می گیرند ، نه … ا
خیال
Sleep …
گاهی اوقات نرسیدن بهتر از دیر رسیدنه ا
Sleep / The angels are watching you / And soon / Your dreams will come true ا
Entry for July 04, 2008
باری ، شادی اگر بود ؛ همه از آن کوچه ها بود و آن روزها … ا
آن وقت ها که هنوز کسی خودکشی نکرده بود. کسی پناهنده نشده بود. کسی کشته نشده بود. کسی دروغ نگفته بود. کسی دزدی نکرده بود. حالا دیگر هرچه پیشتر می رویم ، انگار غم ها شدت می گیرند و نیرومند تر می شوند. انگار منتظرند تا دستهایمان را به نشانه ی تسلیم بالا ببریم. خوب می دانم سرانجام روزی دست هایم را بالا خواهم برد و زانو خواهم زد… ا