Entry for July 06, 2008
نوشته شده توسط امین در 16 تیر 1387
این نوشته یکی از پست های ترانه علیدوستیه ، مال قبلنه اما الان هوس کردم بذارمش
در رثای واژه
همین حالا نوار قرمز رنگی از زیر صفحه ی تلویزیون رد شد که چنین جمله ای روی آن پر پر می زد :
” پیروزی هسته ای ایران مبارک “
پیروزی هسته ای… عزیزی در توضیح اینکه واژه هایمان٬ از حوزه ی معنایشان خارج می شوند و فقط و فقط کافی است پیامی را در کوتاهترین واحد زمانی منتقل کنند مثال جالبی می زد. این که روی یکی از این نمایشگرهای روی بزرگراه ها نوشته می شود: همت سنگین .
فعل را که ولش کن. اما این دقیقاْ کدام “همت” است؟ ۱. اراده٬ ۲.شهید همت٬ ۳. بزرگراه
آخر چه چیز این سه می تواند “سنگین” باشد؟؟؟
باز هم ناخواسته یاد آن مریخی ها در کتاب “مرد بی وطن” ونه گات می افتم و ناچارم تخیل کنم پیامی که آنها از این عبارات دریافت می کردند چه می توانست باشد. همان مریخی ها که وقت ترک امریکا به مقصد خانه شان با انگلیسی دست و پا شکسته ای گفتند
What’s all this
About
Golf
And bl0w j0bs?
ye behtaresho barat peida mikonam, in yeki asan bedardet nemikhore…
کی سرکار خانم ترانه خانم!؟
alan havas kardi bezarish. neveshtasho bezari ya…
jigare havaset;-)
:-O