۶۵۸ Post author:امین Post published:دی ۱۷, ۱۳۹۰ Post category:دیالوگ / مینیمال / وردپرس Post comments:۳ دیدگاه اون صحنه ای که ترانه علیدوستی روی تخت بیمارستان به پرستار میگه: میشه منو ببوسین؟ اشتراکگذاری:رایانامهبیشترتوییترفیسبوکچاپتامبلرلینکداینرددیتپینترست #نوشته های مشابه: عاشق! Time ما و مسیر زندگی/مسیر زندگی و ما شروع ِ بازی Tags: بوس, ترانه علی دوستی, دیالوگ فیلم, زندگی با چشمان بسته, نیاز Read more articles پست قبلی۶۵۲ – دیالوگ فیلم پست بعدیدیالوگ – بهانه های زندگی شاید دوست داشته باشید دیالوگ – احساس شهریور ۲۵, ۱۳۹۱ بوس فروردین ۸, ۱۳۸۹ دیالوگ بی اعصاب فروردین ۱۲, ۱۳۹۵ دیالوگ – هدیه فروردین ۱۹, ۱۳۹۰ این پست دارای 3 نظر است حمیدرضا پاسخ ۱۹ دی ۱۳۹۰ واسه کدوم فیلمه ؟ امین پاسخ ۲۰ دی ۱۳۹۰ دیالوگ ها و شعر ها و کلن چیزایی که یه منبع دارن رو توی تگ ها مشخص میکنم قسمت برچسب ها این مال ِ فیلم زندگی با چشمان بسته ست فیلم خوبی بود. این صحنه ش یادم موند از چند ماه پیش :) امین پاسخ ۲۰ دی ۱۳۹۰ کم مینویسی برادر! دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخنظراتEnter your name or username to comment Enter your email address to comment Enter your website URL (optional) ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم. Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA. + = 10 Δ
امین پاسخ ۲۰ دی ۱۳۹۰ دیالوگ ها و شعر ها و کلن چیزایی که یه منبع دارن رو توی تگ ها مشخص میکنم قسمت برچسب ها این مال ِ فیلم زندگی با چشمان بسته ست فیلم خوبی بود. این صحنه ش یادم موند از چند ماه پیش :)
واسه کدوم فیلمه ؟
دیالوگ ها و شعر ها و کلن چیزایی که یه منبع دارن رو توی تگ ها مشخص میکنم
قسمت برچسب ها
این مال ِ فیلم زندگی با چشمان بسته ست
فیلم خوبی بود. این صحنه ش یادم موند از چند ماه پیش :)
کم مینویسی برادر!