ازش خوشم اومد
دعای بی رحمانه ای کرد
گفت: امیدوارم اونقدری که تلاش کردی موفق باشی

ژانر اینایی که در مقابلشون میتونی خودت باشی

شعور هر فرد یا جامعه ای

از نحوه ی برخورد با اقلیت ها مشخص میشه

یه چیزایی حیف ن

یه چیزایی حیف بودن که خراب بشن…

فک کن راه خودت رو عوض کنی

یه راه دیگه رو بری

به خاطر یکی

بعد از یه مدت بگه من رسیدم

روشو اونوری کنه و بره…‏

گاهی آهنگ که گوش میدم، میترسم

میترسم که دوباره عاشق بشم…

هرچیزی که دلت نمیخواست بهش فکر کنی

داری ازش فرار میکنی

نمیدونم بودن یا شدن

اما

آدم ها موجودات کثیفی هستن

درد ها کم نمیشن

آستانه ی تحمل بالا میره

۱

آخرین قسمت هری پاتر رو نگاه کردم

هیچوقت نخوندمش

نمیدونم اون هایی که خوندنش چقدر باهاش گریه کردن

۲

امروز وقتی صدای انفجار و موج لرزشش احساس شد، ترس رو توی چهره ی آدم ها دیدم

نه که خودم نگران نشده باشم، اما ترس و هول شدن و شلوغ کردن نه. نه اون ۱-۲ باری که زلزله اومد و نه امروز

اما آدم هایی رو دیدم که با کلی کبکبه و دبدبه شون هول شده بودن و نگرانی توی چهره شون مشخص بود

چند ده یا حتا چند صد نفر کارشناس و مهندس و مدیر و پرسنل ایران خودرو که از ترس حمله ی هوایی و انفجار ریخته بودن توی محوطه ی شرکت

به مامان و بابا و فاطمه اس ام اس زدم

به مامان زنگ زدم، سر کلاس بود. گفتم از بابا خبر بگیر و بهم خبر بده. امروز پاسداران بوده یا پارچین؟

چند روز پیشا باهاش دعوام شد. خیلی حرف نمیزنیم

شاید یکی از اون غرور های احمقانه ی مردونه. زنگ نزدنم رو میگم

مثل هری پاتر و رون که هیچوقت همدیگه رو بغل نکردن

هرچند راستش دیگه خیلی همو نمیبینیم

۳

به فیلم هایی که مدت زیادی باهاشون همراه میشم یه حس خاصی پیدا میکنم. اونهایی که توشون یه مسیر هست. یه هم مسیر. جدا شدن دوستان. خیر و شر. انتظار. اون لحظه های آخر سیاهی ِ قبل از سپیدی

ماتریکس

ارباب حلقه ها

هری پاتر

…

۴

زندگیم خیلی شلوغ شده

وقت هیچ چیزی رو ندارم

نمیدونم

شاید هم تازه خلوت شده

از آدم ها

۵

یه ذره بچه بوده ها! +

دافی شده برا خودش! +

D:

اونایی که اول نظر همه رو میپرسن

بعد آخر سر اون گهی که خودشوه دلشون میخواد رو میخورن

هم آدمای جالبی هستن